[ad_1]
محققان کلید جدیدی برای پیدایش حیات روی زمین یافته اند.
یافته های محققان نشان می دهد که پپتیدها می توانند تحت شرایط خاصی مانند مواردی که در هوای آزاد غالب هستند، روی گرد و غبار تشکیل شوند.
همه گونه های شناخته شده حیات از واحدهای شیمیایی یکسانی تشکیل شده اند. این واحدها شامل پپتیدهایی هستند که عملکردهای مختلفی را در بدن انجام می دهند، از جمله انتقال مواد، تسریع واکنش ها یا تشکیل چارچوب های تثبیت کننده در سلول. پپتیدها از اسیدهای آمینه منفرد تشکیل شده اند که به ترتیب خاصی چیده شده اند. توالی دقیق خواص نهایی پپتید را تعیین می کند.
چگونگی به وجود آمدن این بیومولکول های مختلف یکی از سؤالات منشأ حیات است. اسیدهای آمینه مختلف، پایه های نوکلئوتیدی و قندهای موجود در شهاب سنگ ها نشان می دهد که منبع حیات ممکن است فرازمینی باشد.
با این حال، برای اینکه پپتیدها از اسیدهای آمینه منفرد تشکیل شوند، شرایط بسیار خاصی لازم است که قبلاً تصور می شد احتمال بیشتری روی زمین وجود دارد.
مرحله اول به آب نیاز دارد و مرحله دوم – بدون آب.
دکتر سرژ کراسنوکوتسکی از آزمایشگاه اخترفیزیک در موسسه ماکس پلانک برای اخترفیزیک گفت: آب نقش مهمی در تشکیل پپتیدها دارد.
در این فرآیند، مولکولهای اسید آمینه منفرد با هم ترکیب میشوند و یک زنجیره تشکیل میدهند. برای اینکه این اتفاق بیفتد، باید هر بار یک مولکول آب را حذف کنید. محاسبات شیمیایی کوانتومی ما نشان داده است که اسید آمینه گلیسین را می توان با استفاده از یک پیش ماده شیمیایی به نام آمینوکتون تشکیل داد که به مولکول آب متصل می شود.
به عبارت ساده، در این مورد، برای مرحله اول واکنش لازم است آب اضافه شود، و برای مرحله دوم – حذف شود.
با دانستن این موضوع، تیم به رهبری کراسنوکوتسکی اکنون توانست راهی برای واکنش پیدا کند که می تواند در فضا انجام شود و به آب نیاز ندارد.
کراسنوکوتسکی میگوید: «بهجای نگاه کردن به مسیر تخلیه شیمیایی که در آن اسیدهای آمینه تشکیل میشوند، میخواستیم ببینیم که آیا مولکولهای اسید آمینه کتن میتوانند مستقیماً پپتیدها را تشکیل دهند یا خیر.
ما این کار را در شرایطی در ابرهای مولکولی کیهان انجام دادیم، یعنی روی ذرات غبار در خلاء که در آن تعداد زیادی مواد شیمیایی مناسب مانند کربن، آمونیاک و مونوکسید کربن وجود دارد.
در یک محفظه خلاء، بستر به عنوان مدلی برای سطح ذرات غبار با کربن، آمونیاک و مونوکسید کربن در فشار حدود چهار میلیاردم فشار هوای معمولی و دمای منفی 263 درجه سانتیگراد قرار داده شد.
کراسنوکوتسکی می گوید: «مطالعات نشان می دهد که تحت این شرایط، پپتید پلی گلیسین از مواد شیمیایی ساده تشکیل شده است. بنابراین، اینها زنجیره های بسیار ساده ای از اسیدهای آمینه گلیسین هستند و طول های متفاوتی دارند. طولانی ترین نمونه شامل 11 واحد اسید آمینه بود.
در این آزمایش، تیم آلمانی همچنین توانستند آمینو کتون ها را شناسایی کنند. این واقعیت که واکنش می تواند در چنین دماهای پایینی انجام شود به دلیل واکنش پذیری بالای مولکول های آمینوکتون است.
اکنون که کشف شده است که نه تنها اسیدهای آمینه بلکه زنجیره های پپتیدی نیز می توانند در فضا تشکیل شوند، می توانیم با مطالعه منشا حیات توجه خود را به فضا معطوف کنیم نه زمین.
[ad_2]